Olivini predstavljaju izomorfnu smješu magnezijumsko-gvožđevitih silikata. Kristališu rombično u obliku kratkostubičastih kristala ili se pojavljuju u zrnastim agregatima. Naziv su dobili po svojoj boji, koja je u većini slučajeva – maslinasto zelena.
Nastaju iz magmatskog rastopa na veoma visokim temperaturama, ali pri ekstremno visokim temperaturama mogu nastati i kontaktnometamorfno. Dejstvom hidrotermalnih rastvora, čak i pri niskim temperaturama, prelaze u minerale serpentinske grupe ili rjeđe u talk, dok u uslovima površinskog raspadanja prelaze u hidrokside gvožđa kao što su opal, gline i sl.
| Fizičke karakteristike | |
| Boja | Bijela, svijetlozelena, maslinasta, tamnozelena i crna. |
| Tvrdoća | 6,5 – 7 |
| Specifična težina | 3,2 – 4,4 |
| Cjepljivost | Slaba |
| Sjajnost | Masna |
| Hemijski sastav | X2SiO4 (X – Mg i Fe ) |
Olivini su značajni sastojci magmatskih stijena, i to grupe bazičnih i ultrabazičnih.
U industriji nisu našli veliku primjenu, ali se koriste u metalurškim procesima i kao dodaci za proizvodnju vatrostalnih materijala. Koriste se za izradu nakita. Poznat je poludragi kamen Peridot.
Olivinska kiša
Godine 2011. NASA je svojim svemirskim teleskopom zabilježila takozvanu olivinsku kišu, veliki broj sitnih kristala ove grupe, koji padaju kao kiša kroz oblak gasa jedne zvijezde.
Pripremila: Pava Savićević
Literatura:
Jovanović V., Srećković D. – Batoćanin (2006): Osnovi geologije. Zavod za udžbenike, Beograd.
Đorđević P., Jovanović V., Cvetković V. (1996): Primenjena geologija. Univerzitet u Beogradu, Beograd.
www.geology.com
www.minerals.net
