Manastir Ždrebaonik nalazi se na lijevoj obali rijeke Zete, u pitomoj Bjelopavlićkoj ravnici na domaku Danilovgrada. Pisanih dokumenata o njegovom nastanku nema, niti su vršena detaljnija arheološka ispitivanja. O njegovoj gradnji postoje mnoga narodna predanja koja se prenose sa koljena na koljeno i sva su vezana za ime slavnih Nemanjića.
Neobično je ime samog manastira. Objašnjavaju ga dvije verzije koje se čuvaju u narodu. Po jednoj verziji Nemanjići su ovdje uzgajali konje, a po drugoj ime je vezano za slovensku riječ ždrebje koja se može naći u starim srpskim dokumentima, a ona bi otprilike označavala plodnu crkvenu zemlju. Po Dušanovom zakoniku vlastelin je bio dužan da sveštenicima koji nemaju zemlje poda ždrebje – 3 njive zakonite, plodne. Otuda bi se naziv Ždrebaonik mogao prevesti kao plodna zemlja.
Pored moštiju Svetog Arsenija (drugi Arhiepiskop Srpski) u manastiru se danas nalazi dio lobanje Svete prepodobnomučenice Fevronije, čestice moštiju Svetog Nikolaja Čudotvorca Mirlikijskog, Svete ravnoapostolne Tekle, Svete mučenice Justine, Blažene Matrone Moskovske, Svetog Aleksandra Nevskog, Svetog Sergija Radonješkog, Svetog velikomučenika Georgija, Svete prepodobne Olimpijade i Dimitre Kijevske, Svetog Serafima Sarovskog, Svetih prepodobnih Marte, Aleksandre i Jelene i blaženih Pelagije, Paraskeve i Marije podvižnica Divjejevskih.
Pripremio: Dušan Kalezić
Literatura:
Manastir Ždrebaonik (2006)
