Gips je mekani mineral sulfata koji se najčešće nalazi u slojevitim sedimentnim naslagama u kombinaciji sa halitom, anhidritom, sumporom, kalcitom i dolomitom. Gips je vrlo sličan anhidritu, a razlikuju se u tome što gips sadrži vodu, a anhidrit je bez vode. Gips je najčešći mineral koji se javlja iz grupe sulfata. Oblikuje se kao mineral evaporita i kao hidratacijski produkt anhidrita. Gips ima prema Moho skali tvrdoću 2, i posle talka je najmekši mineral koji se može naći u prirodi.
Svakako treba navesti dvije vrste gipsa koje se karakterišu svojim specifičnostima: selenit je prozirna vrsta gipsa, a alabaster ima poseban sjaj. Gips se najviše vadi iz debelih slojeva, koji se nalaze pri površini Zemlje, ili se nalaze duboko pod Zemljom. Debljina ovih naslaga ponekad može da prevaziđe i nekoliko stotina metara.
Gips se koristi za: proizvodnju ploča, cementa, skulptura, pregradnih zidova i druge svrhe.
| Fizičke karakteristike | |
| Tvrdoća | 2 |
| Gustina | 2,3 |
| Boja | bijela, bezbojna, žućkasto-bijela, zelenkasta, smeđa. |
| Sjajnost | sedefasta |
| Hemijski sastav | CaSO4·2H2O |
Pripremio: Ivan Mijanović
Literatura:
www.geology.com/minerals/gypsum.shtml
www.geologypage.com/2014/04/gypsum.html
