Dijamant je mineral koji se u prirodi rijetko nalazi i predstavlja najtvrđu prirodnu supstancu. Kristališe teseralno, često u lijepim oblicima. Formiranje prirodnog dijamanta zahtijeva vrlo specifične uslove. Prisustvo ugljenika, koji kristališe pod visokim pritiskom, u rasponu otprilike između 4.5 i 6 GPa i uz relativno nisku temperaturu, između približno 900 i 1300 °C. Hemijski je otporan i ima najveću toplotnu provodljivost od svih prirodnih materijala. Najčešće se javlja kao magmatski mineral, i pri površinskom raspadanju je veoma stabilan i nalazi se u nanosima.
Dijamant nalazi primjenu kao drago kamenje, ali zbog svojih osobina se koristi i za izradu kruna za bušenje. On takođe nalazi primjenu i u izradi: dijamantskih prozora, dijamantskih zvučnih kupola, hladnjaka, djelova otpornih na habanje i dr.
Najveći svetski proizvođači minerala dijamanta su: Rusija, Bocvana, DR Kongo, Australija, Kanada, Zimbabve, Angola, JAR, Namibija i Sijera Leone.
| Fizičke karakteristike | |
| Tvrdoća | 10 |
| Gustina | 3,5-3,53 prosjek = 3,51 |
| Boja | bezbojna, bijela, siva, crna, plava |
| Sjajnost | najveći nivo sjaja za nemetalni mineral |
| Hemijski sastav | C |
| Prelom | prelomi razvijeni u krte materijale, karakteriše se blago zakrivljena površina |
| Cijepanje | savršena po oktaedru |
Pripremio: UrnGiS
Literatura:
Jovanović V., Srećković D. – Batoćanin (2006): Osnovi geologije. Zavod za udžbenike, Beograd.
www.geology.com/minerals/diamond.shtml
www.geologypage.com/2014/09/diamond.html
Wilson R. (2011): Minerals and rocks.
